04/10/2014 Vk Mireille Wemmel - Azur 5 : 2 - 2

Beste Mireillers,

Afgelopen zaterdag ons 4e punt binnengehaald, en dit na wreed labeur.

Speciaal voor Carlo, ’t was 2-2.

En dan speciaal voor diegenen die dat van die rekensom van verleden week hebben onthouden, ’t resultaat was gelijk aan 0, in ’t engels noemen ze dat ook nen ‘draw’, maar voor mij smaakte dat eerder gelijk nen drol.

Maar bon, ’t had ook gewoon forfait kunnen zijn omdat we wel een veld hadden, maar één zonder LIJNEN en dus onbespeelbaar. Ik ken zijn naam niet maar de terreinverantwoordelijke heeft nen behoorlijk stresserende middag meegemaakt.

Al een geluk dat de mannen van AZUR in alle sportiviteit aanvaardden om op het eerst veld van Wemmel te gaan spelen.

Soit, met een half uur vertraging konden we dan toch met de match beginnen. ’t Weer was goed, de ploeg was voltallig, de tegenploeg stond op ’t veld met mannen van een gemiddelde leeftijd van 50 jaar, ’t moest dus wel mogelijk zijn. Ah ja, en we hadden ook onze ‘Dree national’ als arbiter. (Ik had met hem afgesproken dat hij geen kaarten moest trekken, hetgeen me achteraf wel nog goed uitkwam)

Het eerste kwartier (maak er maar twintig minuten van) was VOLLEDIG van ons. Ik dacht (na de 5 aanvalsgolf op 10 minuten) dat we los zouden winnen. Die oude mannen zouden het niet volhouden… Balen was het dan ook wanneer die gasten na 20’ voor het eerst tot meer dan 20 m over onze helft geraakten en dan nog scoorden ook. 0-1 begot!

Uiteindelijk komt dan toch de goal (na een 15-tal nekomgewrongen aanvallen van ons). Een mooie actie afgewerkt door Luc. Maar net daarop scoren die mannen toch weer nier zeker? En dit nadat Christoph, die de bal er wel kon inpissen, op één meter van de doellijn een blessure kreeg. Neem dan nog een gemiste open kans van Michael B erbij en we staan met 1-2 achter terwijl het al 3-1 moest staan. ’t Was dus één en al frustatie aan den time. Bart kreeg het ook nog aan de stok met zijnen aanvaller maar dat vond ik niet erg, zo ziet Bart ook eens wat het is om een nieuw vriendje bij te maken tijdens een match.

De 2^e helft waren we duidelijk de beste ploeg op ’t veld. De goal van de AZUR was een schietkraam. Denk dat we wel 8 open kansen hebben gekregen waarvan we er maar één niet de nek van omwrongen.  Was het nu Jurgen of Michael B (ik weet het niet meer)die er dan toch één van kon binnentrappen. Maar verder dan dat zijn we niet geraakt, heel spijtig eigenlijk, omdat het net tegen zo’n ploegen is dat je geen punten mag laten liggen.

Maar bon, met forfait cijfers verliezen was nog veel erger geweest nietwaar? Maar ’t smaakte toch bitter, dit gelijkspel.

Volgende week gaan we dus opnieuw aanknopen met een overwinning.

Lyrische Lorre

27/09/2014 Marconi Vorst - Vk Mireille Wemmel : 7 - 1

BEZOEK AAN HET SLACHTHUIS VAN...VORST !

Beste allen,

Speciaal voor de Carlo (omdat ne journalist is) den uitslag: 7-1 VERLOREN !!!

Heb lang gedacht van hoe ik dit verslag zou noemen: ‘Ne slag in ’t water’ of ‘Cadeau maison’ of ‘Den off-day van het jaar’ of ‘Hoe je je zelf den duvel aan kunt doen zonder druk van de tegenstander’, maar aangezien ik redelijk mathematisch aangelegd ben heb ik gekozen voor het volgende : Voetbal is heel simpel, als je wil winnen moet je zien dat de volgende rekensom (Het aantal gescoorde doelpunten) – (het aantal tegendoelpunten) positief is.

In ons geval was het resultaat gelijk aan – 6. Wat beïnvloedde bij ons de rekensom?:

1. Het aantal gescoorde doelpunten was onvoldoende. Buiten het op wilskracht gescoorde goaltje van Corneel kwamen we er te weinig aan te pas. De tegenstanders vingen onze stand-inn aanvallers gemakkelijk op waardoor we te weinig kansen afdwongen. Ik noem hierbij geen namen want als je gewend bent om op een totaal andere plaats te spelen is dit een ondankbare taak.

2. Het aantal tegendoelpunten: Dat was op te bleiten. En dan nog met een redelijk op elkaar ingespeelde verdediging waar we verleden jaar wel ons mannetje mee konden staan. Als je er 7 binnenkrijgt heeft ieder en wel één op zijn geweten. We gaan er dus niet teveel over zeveren. Laten we gewoon maar stellen dat van de 7 goals er wel 6 gevolg waren van een rechtstreekse fout van iemand van onze ploeg. Dat zegt genoeg. En als ik zeg rechtstreeks zeg dan was ’t wel zeer rechtstreeks, we schoten hem nog niet in onze eigen goal, maar ’t was zo goed als… Ik dacht even dat de chinezen weer aan ’t wedden waren op belgische voetbal…

Neen, het was een match om snel te vergeten. Zo één waarna we zelfs geen zin hadden om te ‘wringen’ met de pintjes. Volgende week moeten we dus wel weer winnen? Al is ’t maar om te kunnen wringen in ’t Hoekske.

Een deze week véél minder Lyrische Lorre ;-)

20/09/2014 Vk Mireille Wemmel - Le Clan : 2 - 3

Beste Allen,

Vermits het nooit plezant is om onterecht te verliezen zal het verslag deze week dan ook wat korter zijn dan gewoonlijk.

We zijn dus verloren met zeer frustrerende cijfers: 2-3

Nochtans zag het er in het begin van de wedstrijd allemaal nog goed uit: Mooi voetbalweertje, den Dree die opnieuw paraat was om te komen arbiteren, en een tegenploeg die met 10 i.p.v. 11 man waren ( ze zagen er wel iets minder oorlogsveteraan uit als die mannen van onze eerste match maar bon)

We beginnen de match dus met twee man meer en scoren binnen het eerste kwartier. En dit terwijl we eigenlijk niet zo goed bezig waren. Met teveel op het veld staan is ook niet altijd een voordeel omdat we dan precies niet goed weten wat we met dan voordeel moeten. Wat er ons inderdaad ontbrak was onze ‘maître d’orchestre’ Maurits om dit allemaal in goede banen te leiden. Resultaat: gebrek aan organisatie, geen lijn in het spel.

Frustrerend was dat we 80% van de tijd op de helft van tegenstander speelden en geen kansen konden afmaken (zal wel te maken hebben met een gebrek aan ritme en conditie waar sommigen in het begin van dit seizoen nog mee te kampen hebben). Zo zijn we zeker 50 keer tot aan of voorbij de baklijn geraakt van de tegenstander met maar 2 goals als resultaat.

Op het vlak van rendement was de tegenstander ( met countering taktiek) veel efficiënter. Het was en soort ‘black & white’ of noem het een Lorre tegen hunnen black pearl verhaal, waarbij hun spits keer op keer de bal toegespeeld kreeg vanuit verschillende linies van zijn ploegmaats en wel kon doorzetten tot aan het doel. Van de 4 afgedwongen kansen maakten ze er 3 af.

Hopelijk kan Maurits volgende week wel aanwezig zijn, al is het maar om de organisatie wat beter op punt te stellen. We hebben ons inderdaad laten pakken op structuur en organisatie van de ploeg.

Al een chance dat het bier op ’t Hoekske smaakte en dat we een paar copains velocyclisten Pol en Lexe tegen het lijf zijn gelopen!

06/09/2014 Vk Mireille Wemmel - Tubifoot AS : 4 - 0

Beste allen,

Hier ben ik dan weer met het eerste verslag van het jaar. Ik ben dan wel gene reporter gelijk als medespeler Michael Bellon ( die schrijft hele bladzijdes in de standaard),en kan het niet zo goed uitleggen als de Carlo (die veel beter als ik kan zeveren over voetbal op tv). Maar allee, ’t is den ‘Lorre style’. En speciaal voor Carlo (al was hij aanwezig zaterdag verkleed als kanariegroene keeper) den uitslag: gewonnen met 4 - bros ( ’t misschien geen AN maar ’t klinkt goed, en ’t smaakt nog beter). En speciaal voor Dréke die ik dan ook plechtig dank om ons alweer uit de nood te helpen als stand-in arbiter effe een vertalingske naar het frans : On a gagné Dréke, 4 zéro !

We zijn dus gewonnen met zeer overtuigende cijfers maar zonder champagnevoetbal. En toegegeven, met 13 tegen een ploeg van 10 oorlogsveteranen die als figurant hadden kunnen spelen in een 2^e rangs feuilleton van een documentaire uit de eerste wereldoorlog, ge kon toch moeilijk niet winnen. Maar ook Mireille had het lastig om z’n draai te vinden. De slechste speler op ’t veld was mezelf ( ge kunt dat gemakkelijk meten aan het aantal passen dat ge nog krijgt van je medespelers als je elke bal verkwanseld: als dit bijna gelijk wordt aan nul ben je ECHT selcht bezig!) Samengevat: het kon echt veel beter maar voor velen was het balgevoel, de snelheid,  de acuraatheid nog wel ver te zoeken.

Over de eerste helft die eindigde op 0-0 valt dus eigenlijk weinig te vertellen buiten het feit dat het beter kon. De tubisenaars hielden (met 9 man rond hun grote baklijn en één alléénstaande aanvaller die soms eens van de middelijn naar de goal prbeerde te trappen) ons eigenlijk nog gemakkelijk in bedwang. We hadden het immers moeilijk om Maurits zijn raad op te volgen en de mannen uit te tikken, want daarvoor moet ge toch een paar keer kunnen tikken, hetgeen niet lukte.

Laten we het dus hebben over enkel nieuwe medespelers ( eigenlijk ex-spelers van Mireille die nu eindelijk VETERAAN geworden zijn): Raf en Daf, welkom bij jullie ex en nieuwe club. Hopelijk loopt het voor jullie op voetbaltechnisch vlak beter als voor de Cé, jullie voorganger, die er na enkele matchen al geen knie en schouder meer aan overhield en dus noodgedwongen moest stoppen. Maar toch was Cé er zaterdag om als délégué in te springen. En dit ging hem goed af eigenlijk. Als Mira het ok vindt mag je altijd komen hé Céke. Maar dan moet ge met Dréke overeen komen, en dat zal niet gemakkelijk zijn want om Dré te kunnen vervangen moet ge moet een speciaal soort frans brussels vlaams dialect kunnen klappen en al die andere ploegen kenne en da’s niet echt simpel. Sorry, was effe aan ’t afdwalen…

Er was ook nog een andere speler die ik dan voor het eerst zag en dat was een zekere Christophe. Echt goed meegevallen vond ik, die invalbeurt in de 2^e helft: en penalty veroorzaken en dan nog eens scoren, bravo!

Ik ben eigenlijk al bezig over onze 2^e helft: Een vroege goal wanneer Mich ( Dewit) zich door 4 Tubizionais dribbelt en keihard tegen paal-deklat-keeper-grond-wil-er-echt-nie-in schot, en den ander Mich (Bellon) die dan KROKET de bal tegen de netten shot. Eindelijk!

Vanaf dan was de veer gebroken bij die tubizenoten. Schone omgezette penalty door onze kanariekeeper Carlo na een door Christophe veroorzaakte penalty (Jo gaat nog moeite moeten doen om hem dat na te doen, geen goal binne en zelf ene scoren), en dan nog 2 mooie goals van onze nieuwe recruten Raffe en Christophe na telkens een mooi uitgespeelde actie.

Als we nu al winnen, wat zal het dan worden als we voltallig zijn. In ieder geval zitten we met een super de luxe nooit gezien voordeel dat we elke match gaan kunnen aanvatten met een luxebank. Ons seizoen kan dus nu al niet meer stuk denk ik.

Volgende week Bye en dan vliegen we er weer volledig in!

Greetz,

Lyrisch Lorreke

KALENDER 2014-2015 - AFDELING 6C