Zo weerklonk het gevoel na de wedstrijd waarbij we droog wonnen
van Forestois met 3-0.
Wist al dat we konden ‘wringen’ maar ben toch blij dat we dit
nog niet verleerd hadden.
Maar ’t zat er aan te komen hoor, ik voelde het! Hier voor wat
mij betreft de redenen van ons succes:
1. Ik
speelde niet mee. ’t Ja, moet nog wat wennen aan een lager gewicht…
2. ’t Was
pachtig voetbalweer!
3. Positieve
selectieproblemen zijn GEEN problemen maar wel een OPPORTUNITEIT (bij deze dus
ook bedankt aan allen om massaal positief geantwoord te hebben op de oproepmail
van Phille). Zelfs al hadden we 4 reserven, op het einde van de match waren we
toch wreed content omdat sommigen toch wat last hadden van de warmte (neen,
eigenlijk was ‘t meer een mix van overgewicht en/of gebrek aan conditie…).
4. We
waren met zoveel dat we zelfs nen hele goeie speler konden afstaan om arbiter
te spelen (mercie Maurits!)
5. Daardoor
hadden we ook nen hele goeden délégué (Bon ok, ge moet er een bekke afstand van
pakken wilt ge niet doof worden maar allee: WE LOVE YOU DREE!!)
6. Daardoor
hadden we ook genoeg spelers over om tot op het einde van de wedstrijd die
mannen in de tang te houden.
7. GRUUT
LAWEIT Bernard was er ook bij! En ook hier kwam dat getetter van hem voor één
keer goed van pas om de ploeg te organiseren. Dat we vanachter een gruut laweit
van doen hebben die graag tettert is bij deze bewezen!!
8. Phille
speelde de pannen van dak en dit zonder te kreften! Waarom? Hewel, omdat zij
madam was komen supporteren tiens. Nu da’k eraan peins, zal ’t ne keer aan
Valérie vragen dat ze komt supporteren maar de laatste keer dat ze gekomen is
kan ik me niet meer herinneren (zeker al 26 jaar geleden!!), tenzij om mij
onder mijn voeten te geven omdat ik te lang in ’t hoekske zit. Dikke match
Phille, bekroond met een applausvervanging!
9. Bellon
had iets gegeten, ‘k weet niet wat het is maar volgens mij was ‘t ‘kut mè
peren’. Potverdoemme zeg, wat een energie!+ nen hattrick ! Drie mooie goals
Michael, proficiat!!
10. Heb het
van de 2 kanten van het veld bekeken en ’t zag er bij momenten echt goed uit,
het voetbalspel. Vechten voor iedere bal, passen die toekwamen, mooie acties,
mooi om te zien. En dit tot op het einde van de match, wat de laatste tijd niet
echt ons sterkste punt was.
11. Er kon
zelfs nen ongelooflijke misser af van onze Guy!
12. Ah ja,
en dan niet te vergeten: nen hele bus vol trouwe supporters, kinderen en niet
geselecteerde spelers aan beide kanten van ’t veld en in de tribune. Ook mercie
aan de spionkop rond ‘LOWIE & SIMONNEKE’. Altijd present, mercie!
Voilà, ook veel plezanter om een verslag te schrijven als we
winnen.
Dus volgende week opnieuw pata erop en erover hé!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten