Heren,
Het verslag van vorige week heeft u nog tegoed van den adjoint-envoyé-spécial met exclusieve Mireille coverage, Bruno S.
Over wat er
zich gisteren afspeelde kan ik vandaag reeds berichten en als kop had ik
gedacht aan “Ondanks Bloed, Paal en Keeper sleept Mireille de
o-v-e-r-v-e-r-d-i-e-n-d-e overwinning binnen”. Hier
gaan we:
Ondanks BLOED, Paal en Keeper sleept Mireille de o-v-e-r-v-e-r-d-i-e-n-d-e overwinning binnen
British United – VK Mireille: 1-3 (Alex (1-0), Ambetante Griek (1-1 pen.), Bruno (1-2), Sany (1-3 pen.)
Toeschouwers: 18 (uitverkocht)
Scheids: die mijnheer met een slechte dag
Mireille
trad aan in de haar typische 4-4-2. De tegenstander was ook met elf. Op
een moeilijk bespeelbaar terrein, harde ondergrond met her en der
respectievelijk wat zand en gras, probeerde de bezoekende
ploeg het laken naar zich toe te trekken (héérlijk die
voetbalverslaggeving clichés! Smul hierna maar lustig verder.). Na de
één op zes, kwam Mireille duidelijk voor de drie punten. Het voetbal was
redelijk, de tegenstander minder, maar na een paar net-niet
situaties (mooi shot uit-den-draai Sany, labeur Bruno in het
strafschopgebied), sloop er toch wat zenuwachtigheid in het spel. Tel
daarbij een paar overtredingen op (vooral) Laurent die niet altijd
gefloten werden (de scheids vond het belangrijker dat de bal
op de juiste plaats lag (we spreken over anderhalve meter beslissingen
beste lezer…) of dat de sokken van den Mich omhoog bleven (die
beslissing vond ik dan wél op z’n plaats)), en dat het voor Yvan en
mezelf lastig uitverdedigen was door de ondergrond en
de frustratie (het wereldbekende Mireille GeKreft) hoopte zich op.
Captain
Phille – aanspeelbaar zoals altijd, do I need to tell more? – moest op
een bepaald ogenblik zijn lijf zetten tussen Alex, de scheids en den
Ambetanten Griek, nadat die laatste na een gemene
fout op Bernard (zo gemeen, dat Bernard er eventjes stil van werd. Kun
je nagaan…) het ook nog eens nodig vond het vrije tap balletje weg te
tikken. Die “tussenzetting” van Captain Phille kost hem wellicht drie
extra kine sessies, maar denk niet dat we daar
mee moeten inzitten: naar verluidt is ’t schoontje. Over den Ambetante
Griek (eerlijk: ik weet niet eens of het een Griek was, maar
pour les besoins de la petite histoire moet dit kunnen) later meer.
Gaandeweg
probeerden we toch te voetballen en na een halfgelukte combinatie kwam
de bal voor de linker van Alex die –really- heerlijk, hard, buitenkant
voet, 25-meter, binnen schoot over een kansloze
keeper. Over die keeper later meer, maar we waren allen “bevoorrechte
getuige” van de Brabants Goal van het jaar (nvdr: Alex: ik kom mijn vier
Maeskes ophalen in ‘HKS').
De Ban Was Gebroken.
British moest komen, kwamen nauwelijks en ze toch
par accident een balletje op onze helft dropten, dan waren Berre
en Pieter er bij – de laatste tot bloedens toe –om Den Ambetanten Griek
(“DAG”) tot De Orde te roepen. Net wanneer we leken door te stomen naar
een dubbele voorsprong, moest mijnheer met
de slechte dag zich nog eens laten gelden: na een ongelukkig maar
vooral vermeend contact met Laurent liet een British Uniteder (was het
DAG??) zich vallen in ons strafschopgebied. Ook in de categorie “Heel
Lichte Penatly’s hebben we voor Brabant een nominatie.
Carlo Keeper, die tot dan toe zich afvroeg waarom er überhaupt iemand
in goal stond (een paar keer goed ge-anticipeerd) dook (jawel, dook)
naar de juist hoek maar meneer DAG had het geluk aan zijn zijde: uno
uno.
Tijdens de
rust werd er tactisch bijgestuurd, waarbij vooral de richtlijn ‘bij
(onze vele) hoekschoppen, inlopen aan de derde paal” opviel, wat
resulteerde in dominant spel. Raf kwam ondergetekende
vervangen op de rechterkant en druk nam toe. Stilaan tijd voor een
aparte paragraaf, getiteld “Bruno”.
Bruno.
BU leek al
haar hoop te vestigen op een één-één en had daar gelet op hun Keeper en
Paal alle redenen toe. We overdrijven niet als de man er vijf gemaakte
goals uitgehaald heeft en toen Bruno hem toch
kon passeren stond tot twee maal de paal in de weg: de paal als
lichtbak, Bruno’s schot als konijn. Het was aandoenlijk te zien hoe de
jongens van BU keer op keer opgelucht ademhaalden, na elke mislukte
poging van Mireille. De ideale Brexit realiseren is makkelijker
dan de bal op onze helft te krijgen, waar inmiddels ook Woutie (ipv
Yvan) met zijn slangenlijf elke poging tot tegenactie in de kiem
smoorde.
Nadat de
Heer met een Slechte Dag, Mireille tot twee maal toe een (minstens één)
terechte penalty had ontzegd, rees vanuit het middenveld, met bijzonder
veel tussenstations, een combinatie waarvan
je wist dat er toe zou doen. Sany kwam in de kleine backaré voor keeper
en verdediger: het balletje week af waarna Bruno zijn uiterste best
deed opnieuw te missen, maar jammerlijk faalde: 1-2!!
Ook daarna
bleef Bruno zich roeren als een Stormpje in een Tomatensoepje, waardoor
we een niet voor herhaling vatbaar incident, met de mantel der liefde
bedekken.
Penalty?
Driemaal
scheepsrecht, want bij de derde ‘betwistbare fase’ (love the talk) kon
Mijnheer met de Slechte Dag niet anders dan penalty fluiten.
Sany, al paar keer vermeld, nam zijn
responsibility and left the goalkeeper without a chance putting the ball
in the bottom right corner.
Over en out voor BU: de
massa langs de kant begon zich langzaam maar zeker te bewegen richting
kantine, zegezeker van Mireille’s overwinning en de lieve god(en)
dankend voor zoveel immanente gerechtigheid. Echter!!
Echter!! Net toen het volk zich doorheen de deur van de kantine propte,
maakte onze “nieuwe” (over zijn Mireille verleden blijken boeken
geschreven) aanwinst, Tim, zijn opwachting (out Phille). Frituur ’t
Krokantje, waarvan de man de uitbater is, krijgt schitterende
kritieken (bijv.
https://www.tripadvisor.nl/Restaurant_Review-g661772-d10306212-Reviews-Frituur_t_Krokantje-Vilvoorde_Flemish_Brabant_Province.html )
en daar kunnen we ons iets bij voorstellen na de 10’ acte de présence.
In de spits: controle met de borst, balletjes afleggen,
doorlopen en –tikken, vrijlopen, foutje maken…. De madam die inmiddels
hulptroepen had ingeschakeld om de massa te bedienen, moest met lede
ogen toezien hoe diezelfde massa zich weerom door de deur van de kantine
propte, nu de andere richting, om dit nieuw
veteraan talent, met grote toekomst, aan het werk te zien.
Eind goed al goed dus en het bleef nog tot diep in de nacht onrustig in de binnenstad.
Spelersbeoordelingen.
Bruno heeft
beloofd om zijn belofte te houden en (a) voor de vorige match met punten
te komen en (b) voor de volgende match een democratisch (bweeuurk)
procedé uit te werken. Bij gebreke daarvan werd
in petit comité beslist om de volgende punten toe te kennen.
1.
Bruno: 4 ptn. Labeur. Gedelibereerd omwille van de vele gemiste maar ook gepakte kansen.
2.
Alex: 2 ptn. Omwille van goal, aanjaging en derde paal taktiek
3.
Tim: 1 ptn. 10 minuten die naar meer smaken (haha)
De tussenstand na speeldag 3 (punten van speeldag 2 nog net gekend):
4 punten
Maurits
Bruno
2 punten
Fille DM
Alex
1 punt
Carlo
Tim
Tot slot: in
augustus werd nagedacht over het fenomeen Kreften. De eerste helft
hadden we ervan. De tweede helft viel (heel) goed mee. Misschien (!) had
dit een invloed op het resultaat… In elk geval,
de stelregels waren:
1.
Niet Kreften op Ploegmaats
2.
Niet Kreften op Scheids
3.
Enkel Kreften op Rechtstreekse Tegenstander
Wie die scheenlap past, trekke hem aan.
Gr. C.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten